Umowa o współpracy partnerskiej z Komarnem (Ukraina) ?

7

17.06.11r.


Pod koniec maja gościliśmy w Nowej Dębie delegację z miasta Komarno (Ukraina). Goście chcieli poznać naszą Gminę, gdyż złożyli propozycję nawiązania współpracy partnerskiej z Nową Dębą. Zwiedzili magistrat, basen, stadion, oczyszczalnię ścieków, remontowany Dom Kultury oraz samo miasto.

8 i 9 czerwca z rewizytą pojechała do Komarnego delegacja z Polski, aby również zobaczyć czym może pochwalić się przyszły partner. Miasteczko Komarno, w dawnym powiecie gródeckim (do roku 1914 w pow. rudeckim), położone jest 15 km na południe od Gródka i tyleż kilometrów na wschód od Rudek, przy drodze z Sambora do Szczerca, nad rzeką Wereszycą i stawem komarniańskim. Płynąca od wschodu Wereszyca oddziela przedmieście górne od dolnego.

W 1880 roku Komarno liczyło 5079 mieszkańców (w tym ok.1000 Polaków, 2000 Rusinów i 2000 Żydów). Obecnie liczy około 4 tys. mieszkańców.
Parafia rzymskokatolicka należała do dekanatu drohobyckiego diecezji przemyskiej i obejmowała 21 wsi. Założył ją w 1473 r. Stanisław de Chodecz, wojewoda ruski i podolski. W tymże samym roku ufundował pierwszy kościół, o czym mówi inskrypcja na jego portrecie w obecnym kościele parafialnym, wzniesionym w stylu renesansowym w 1657 r.

Komarno stało się miastem w 1473 roku, na mocy przywileju króla Kazimierza Jagiellończyka, nadanego Stanisławowi de Chodecz, wojewodzie ruskiemu.

W dawnych wiekach mieszkańcy Komarna zajmowali się przeważnie rolnictwem lub rzemiosłem, głównie szewstwem, tkactwem i garncarstwem. Jeszcze za czasów Kazimierza Jagiellończyka istniała tu manufaktura sukna, a tkacze mieli osobny cech. Na pocz. XIX w. tutejsze płótna i drelichy wysyłano do Wiednia.

Za czasów austriackich miasto było siedzibą sądu powiatowego. Funkcjonowała szkoła czteroklasowa, założona w roku 1879 i szpital dla ubogich, założony przez właścicieli dóbr. W poniedziałki odbywał się w Komarnie targ. W 1879 roku zbudowano gościniec do Gródka. Około 1880 miasto podupadło, a mieszkańcy zubożeli.

Ozdobą miasta jest renesansowy kościół parafialny. Świątynia ta ma piękną, choć zniszczoną już (po wojnie) fasadę dekorowaną posągami świętych w niszach (w trzech kondygnacjach). Bogato opilastrowana fasada ma w zwieńczeniu szczyt z wolutowymi spływami. Okna dekorowane są maszkaronami. Nad portalem znajduje się marmurowa tablica erekcyjna, ozdobiona czterema herbami (m. in. herb Nałęcz). Wyżej widnieje inskrypcja: \”Domus mea vocabitur\”.

Po drugiej wojnie światowej w kościele był skład mebli i sprzętu telewizyjnego. Przetrwały jednak barokowe ołtarze, polichromowane sklepienia i dwa barokowe portale do zakrystii. Wąskie, smukłe prezbiterium dekorowane jest z zewnątrz pilastrami jońskimi. Przed kościołem stoi dwukondygnacyjna zdewastowana dzwonnica.

W Komarnie urodziło się szereg znanych Polaków, m.in.: Jerzy Dąbrowski (ur. 1941), działacz polityczny, 1980-81 minister rolnictwa; Stanisława Hoffmanowa (ur. 1910), śpiewaczka operowa i od 1949 profesor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie; Karol Kalita, pseud. Rębajło (1830-1919), pułkownik, jeden z najdzielniejszych i najbardziej uzdolnionych dowódców Powstania Styczniowego 1863, dowódca oddziału partyzanckiego w powiecie stopnickim; Jan Kilarski (1882-1951), matematyk i fizyk, pedagog, krajoznawca, historyk Gdańska, redaktor „Gazety Lwowskiej”, profesor Politechniki Gdańskiej; Mieczysław Orłowicz (1881-1959), jeden z czołowych działaczy turystycznych i krajoznawczych w Polsce, autor liczych przewodników, m.in. po Lwowie, Poznaniu, Gdańsku, Warszawie, po Galicji, Bieszczadach. W 1919 organizował pierwszy komitet olimpijski w Polsce; Mieczysława Ruxer (1891-1957), archeolog, profesor Uniwersytetu Poznańskiego; Antoni Sawczuk (ur. 1927), inżynier, profesor Polskiej Akademii Nauk (od 1956), rektor Międzynarodowego Centrum Nauk Mechanicznych w Udine (Włochy); Karol Szajnocha (1818-1868), pisarz, historyk, kustosz Ossolineum we Lwowie, wielki patriota i działacz niepodległościowy.

Jeżeli Rady Miejskie obu miast podejmą stosowne uchwały, to już w lipcu nastąpi oficjalne podpisanie umów o współpracy partnerskiej Gminy Nowa Dęba i miasta Komarno.

UMIG

7 KOMENTARZE

  1. Miasto partnerskie to taka sama ściema jak projekt,zrównoważony rozwój itp.itd.Białe kołnierzyki przejadają fundusze UE.Stare po nowemu.

  2. dawajcie lekarzy z tego Komarna, chętnie skorzystam z ich profesjonalnych usług, także nauczycieli angielskiego, bo nasi to zlewka totalna i nieroby:P

Skomentuj Qsawery Anuluj odpowiedź

Please enter your comment!
Please enter your name here